شبکه جاده ها
دو نوع جاده بین شهری در ترکیه وجود دارد:
اولین نوع جاده ها، شبکه جاده ای تاریخی و رایگان است که جاده های دولتی نامیده می شود که کاملا تحت مسئولیت اداره کل بزرگراه ها قرار دارد. حتی اگر اکثر ان ها دارای آزادراه های دوسویه و مبادلات باشند بازهم از چراغ های ترافیک و تقاطع برخوردار هستند.
دومین نوع جاده ها بزرگراه های دسترسی کنترل شده هستند که به اتویول معروف می باشند. اما در ترکیه خیلی هم نامتعارف نیست که مردم آن را اتوبان می نامند چون این نوع جاده ها بوسیله ترک های آلمانی وارد فرهنگ عامه شده است.
کل شبکه جاده ای ترکیه |
426،906 کیلومتر |
جاده های آسفالت شده |
177،550 کیلومتر |
بزرگراه |
2،080 کیلومتر |
آزادراه های دوسویه |
16،784 کیلومتر |
جاده های آسفالت نشده |
249،356 کیلومتر |
طبق بررسی ها و آمار سال 2010 155 تونل با طول کلی 99.5 کیلومتر و تعداد 6447 پل به طول کلی 293 کیلومتر در شبکه جاده ای وجود دارد.
سیستم حمل و نقل جاده ای عمومی
تعداد بیشماری شرکت های مسافربری خصوصی در ترکیه وجود دارد که ارتباطات میان شهرها را در ترکیه برقرار می کنند. برای سفرهای محلی به جاهایی مانند روستاها تاکسی های خطی به نام دلموش وجود دارند، ون های کوچکی هستند که حدود 20 تا صندلی برای مسافران دارند. با توجه به امار سال 2010، تعداد وسایل نقلیه جاده ای حدود 15 میلیون عدد می باشد. که آمار این وسایل در جدول زیر آمده است.
نوع وسیله نقلیه |
تعداد |
اتومبیل |
7،544،871 |
مینی بوس |
386،973 |
اتوبوس |
208،510 |
کامیون کوچک |
2،399،038 |
کامیون |
726،359 |
خودروهای ویژه |
35،492 |
تراکتور |
1،404،872 |
مجموع |
15،095،603 |
بیشترین میزان مالکیت وسایل نقلیه در ترکیه را آنکارا دارد. پس از ان استانبول و ازمیر بیشترین میزان مالکیت خودروها را دارا هستند.
safar724.com