بوستان جمشیدیه در ناحیه 4 منطقه یک شهرداری تهران با مساحتی بیشتر از 10 هزار مترمربع قرار داره. بوستان جمشیدیه نه تنها مورد توجه گردشگرای داخلی و تهرانی هاست، بلکه پارک فرامنطقه ای هستش و گردشگرای خارجی زیادی رو به سمت خودش جذب میکنه.

بوستان جمشیدیه یکی از زیباترین و دیدنی ترین پارک های تهرانه که در انتهای خیابان شهید باهنر (نیاوران) قرار گرفته، از شمال به کوه کُلَکچال، از جنوب به باغ دولو، از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلکچال محدود میشه.

دریاچه، آبشار، آبنمای سنگی از ویژگی های متمایز این پارک زیباست. علاوه بر این کوهنوردهایی که قصد رفتن به پناهگاه کلکچال رو دارن، تو مسیرشون از پارک جمشیدیه عبور میکنن.

پارک جمشیدیه مرتفع ترین پارک تهران هم به حساب میاد که فضای کوهستانی داره و مسیرهای پیاده روی سنگ فرش شدن. پارک جمشیدیه چون به موازت شهر تهران قرار گرفته با فضای کوهستانی که دارهف در سالم سازی شهر نقش عمده ای داره.

از گونه های گیاهی پارک جمشیدیه میشه به اقاقیا، نارون، چنار، زبان گنجشک، افرای سیاه، بیدمجنون، سرو، بلوط، زردآلو، سیب، گلابی و گیلاس اشاره کرد. گونه های پرنده این پارک هم زیاده و خیلیاشون لای درختای پارک لونه ساختن.

از سال 1356 به عد این منطقه به حالت پارک عمومی دراومد و این پارک که در شمالی ترین نقطه پایتخت قرار داشت به یکی از جاذبه های گردشگری تبدیل شد.

پارک جمشیدیه از زمان راه اندازی دو بار بازسازی شده و به مرور زمان قطعاتی هم به این پارک زیبا اضافه شده. یکی دیگه از زیبایی های این پارک سنگ های سنگ های تغییرشکل یافته ای هستند که حیوانات مختلفی رو تو ذهن تداعی میکنن و همه جای پارک هم به چشم می خورن.

از امکانات دیگر این پارک میشه به نگارستان جمشیدیه، آمفی تاتر، برکه، آلاچیق،قفس پرندگان، تندیس های متعدد با مفاهیم طبیعی، فرهنگی و عرفانی، رستوران، آبنما و سرویس بهداشتی اشاره کرد.

توی این پارک امکان انجام بازی هایی مثل فوتبال و والیبال و بدمینتون و تنیس نیست، ولی عوض همه این ها یه ورزش مادر و حرفه ای هست که طرفدارای خاص خودش رو داره، بله کوهپیمایی! کسایی که اهل کوهپیمایی هستند حتما باید از پناهگاه کلکچال دیدن کنن. این پناهگاه نماد همبستگی اجتماعیه.

طبق نظرسنجی هایی که انجام شده پارک جمشیدیه بعد از پارک ملت دومین پارکیه که یه شهروند تهرانی مهمون خارجیش رو اونجا میبره.

رای رسیدن به پارک جمشیدیه باید اول به خیابان نیاوران بیاین و از روبه‌روی محل سابق کلانتری نیاوران یک سربالایی تند به نام فیضیه عبور کنین. پیشنهاد به گردشگرانی که قصد دارن قسمتی از تعطیلات پایان هفته رو در این پارک سپری کنن اینه که اگر خودرو شخصی رو به حمل و نقل عمومی ترجیح می‌دن اتومبیل شون رو در خیابان نیاوران، پارک و از تاکسی‌هایی استفاده کنن که سر خیابان جمشیدیه مسافرا رو به سمت پارک می‌برن چون در هر ۴ ورودی پارک، جای سوزن انداختن نیست و به دلیل شیب زیاد و تراکم جمعیت، امکان آسیب رسیدن به خودروها فراوانه.